تعامل ادبیات تطبیقی و ادبیات ملی «با تأکید بر زبان های فارسی و عربی»

ادبیات ملی بدون آشنایی و شناخت ادبیات دیگر کشورها و ملت‌ها به سر منزل مقصود نخواهد رسید. از سویی دیگر ادبیات تطبیقی، دانشی بسیار مهم و بزرگ در دنیای امروز به شمار می‌رود. هم‌چنان که ابزاری برای شنیدن سخنان دیگر مردم جهان است و در آن نژاد، دین، رنگ و ... جایگاهی ندارد. با توجه به این که این ادبیات در نقد ادبی ذوب شده است بنا براین شاخه‌ای از آن به حساب می‌آید. هدف نهایی این ادبیات بارورسازی و تکامل ادبیات ملی با بهره‌گیری از آثار و شاهکارهای ادبی بیگانه است. اینجا منظور از ادبیات قومی ـ ملی، شاهکارهای ادبی نوشته شده به یک زبان و در یک عصر تاریخی است. نگارنده در این مقاله بر آن است تا به نقش و تأثیر مثبت ادبیات تطبیقی بر ادبیات ملّی اشاره کند. ادبیات تطبیقی از زمانی که به عنوان یک علم مطرح گردید، موافقان و مخالفان بسیاری پیدا کرد. لذا برای آشنا شدن با نقش مهم ادبیات تطبیقی و پاسخ دادن به این گروه‌ها، لازم است به اشکالات و ایرادات موجود اشاره و به هر یک جداگانه پاسخ داده شود. بی‌گمان ادبیات تطبیقی نقطه پایان انزوای ادبیات ملّی و علوم انسانی است. زیرا توجّه به این ادبیات رشد و بالندگی ادبیات ملّی و گسترش دامنه علوم انسانی کشورها را در پی دارد..